De cello in de hoofdrol

Beschrijving

Een goed bewaard geheim

Het is een van de best bewaarde geheimen van Den Haag: Sociëteit de Vereeniging, een negentiende-eeuws Sociëteitsgebouw waar de leden wekelijks bijeenkomen, sigaren roken en kegelen. Dit historische monument aan de Kazernestraat, schuin achter Hotel Des Indes, heeft een riante en sfeervolle salon die voor kamermuziek ideaal is. Dit seizoen strijken we er voor het eerst neer met twee concerten en repertoire dat voor deze salon gemaakt lijkt te zijn. 

De cello rukt op

De celliste Octavie Dostaler-Lalonde en de ­fortepianist Artem Belogurov tonen hoe de cello rond 1800 tot bloei is gekomen als solo-instrument. Daarin speelde Beethoven een sleutelrol. Aan het hof van Frederik de Grote ontmoette de componist de begaafde cellist Jean-Pierre Duport. Voor hem componeerde Beethoven zijn geweldige variaties op Mozarts aria Ein Mädchen oder Weibchen uit Die Zauberflöte. Joseph Wölfl bewonderde Beethoven en droeg sonates aan hem op. Maar Beethoven had lak aan vleierij. Hij daagde Wölfl – net als hij een succesvol pianovirtuoos – zelfs uit tot een duel. De fortepiano was het wapen. Tijdens het veelbesproken concert waarin de kemphanen elkaar troffen, delfde Wölfl het onderspit. Hij besloot zich op het componeren toe te leggen en schreef kort na zijn nederlaag een overrompelend Grand duo. 

Dankzij de populaire cellist Bernhard Romberg groeide het cellospelen uit tot een hype. Hij kwam als eerste op het idee halve en driekwart cello’s te laten bouwen, zodat ook kinderen het instrument konden gaan bespelen. Dat Romberg een componist van formaat was, valt te beluisteren in zijn briljante variatiereeks op een eigen thema. Ook in de Grande Sonate Concertante van Ignaz Moscheles kan de cellist volop schitteren.

Uitvoerenden

Octavie Dostaler-Lalonde (cello) | Artem Belogurov (fortepiano)